De periferie is nabij.
De periferie nadert ras, zowel in ruimte als tijd.
De periferie is allesbehalve een passieve, haast plichtmatige rand van het netwerk, maar een bruisende plek voor analyse, beheer en zelfs opslag van gegevens. De migratie van wat uitvinder David McCrory 'het zwaartepunt van gegevens richting periferie' noemt, transformeert sectoren en opent nieuwe kansen op de markt. In oktober 2018 identificeerde McKinsey & Company in een rapport 107 unieke gebruiksscenario’s voor de periferie en schatte het de potentiële waarde van edge computing tegen 2025 op $ 175 – 215 miljard (en dat is alleen nog maar de waarde voor hardwarebedrijven).
Ondernemingen die graag de waarde willen benutten van gegevens die voorheen onbereikbaar waren, kunnen het zich niet veroorloven om de nieuwe gebruiksscenario's aan de horizon te negeren.
Ondernemingen die graag de waarde willen benutten van gegevens die voorheen onbereikbaar waren, kunnen het zich niet veroorloven om de nieuwe gebruiksscenario's aan de horizon te negeren.
De meesten zien de werkelijkheid onder ogen dat “we verder moeten kijken dan centralisatie en de cloud en meer naar locatiegerichte en gedistribueerde verwerking voor realtime verwerking met lage latentie”, zoals Gartner-analist Thomas J. Bittman het stelt. Toch kan de leercurve uiteraard steil zijn voor zij die zich niet in technologie specialiseren.
Sommige begrijpelijke misverstanden kunnen, laten we zeggen, de periferie vertekenen. Laten we de drie meestvoorkomende mythes eens bekijken en ze aan de realiteit toetsen.
MYTHE 1: de periferie zal de cloud opeten.
Distributed computing is zo in opmars geweest dat investeerders hierdoor andere prioriteiten begonnen te stellen, waarbij een aantal van hen radicale prognoses deed. Een van die opvallende prognoses werd gedaan in een lezing in 2017 met de titel “De terugkeer naar de periferie en het einde van cloud computing,” die Peter Levine, investeerder in bedrijven, ongeveer twee jaar geleden hield. Hij verklaarde dat hij door de verschuiving van de cloud naar de periferie, die door machinaal leren en IoT werd aangestuurd, de cloud kon zien verdwijnen in “een niet al te verre toekomst”. Datzelfde jaar gaf Thomas J. Bittman, VP van Gartner en analist een soortgelijke waarschuwing. “The edge will eat the cloud” (De periferie zal de cloud opeten) was de titel van zijn voorspellend artikel waarin hij de verschuiving naar “locatiegerichte en gedistribueerde verwerking voor realtime verwerking met lage latentie” beschreef.
REALITEIT: de periferie en de cloud zullen elkaar aanwakkeren.
Er zijn gegronde redenen waarom een recent onderzoek van IDC voorspelt dat tegen 2025 voor 30% van alle gegevens ter wereld realtime verwerking vereist zal zijn. Een eenvoudig voorbeeld: kijk naar autonome voertuigen (zelfrijdende auto's) en geconnecteerde voertuigen (voertuigen die heel wat gegevens communiceren met andere voertuigen, maar geen beslissingen nemen voor de chauffeur). Dat zijn intuïtieve gebruiksscenario's voor de periferie. Als de sensoren van een geconnecteerde of zelfrijdende auto leren dat er kinderen op de weg aan het spelen zijn en een ander voertuig in de buurt waarschijnlijk niet zal stoppen voor een rood licht, moet die informatie snel worden verwerkt. We hebben geen milliseconde latentie te verliezen om die inzichten naar de cloud te sturen ter verwerking. Er moet in deze fractie van een seconde gehandeld worden naar die gegevens.
Levine heeft gelijk dat hij erop wijst dat de verwerking van deze levensbelangrijke gegevens – vaak door middel van machinaal leren – op de eindpunten zal moeten plaatsvinden. De titel van zijn lezing is echter wat verkeerd gekozen. Zelfs hij geeft in diezelfde presentatie toe dat “belangrijke informatie nog steeds in een gecentraliseerde cloud zal worden opgeslagen” en schetst een beeld van de cloud als een soort leercentrum in wording om machinaal leren op massale schaal mogelijk te maken, waarvoor in de periferie een grote hoeveelheid gegevens vereist is en inzichten moeten worden verzameld. Ook Bittman van Gartner gaf toe dat “de cloud zijn rol zal spelen”.
Dus nee, de periferie zal het niet overnemen van de cloud. De periferie zal de cloud eerder aansporen om zijn structuur uit te breiden naar de periferie.
De juiste vraag is dus niet of de periferie of de cloud het zal halen. De juiste vraag is: hoe zal de cloud met de periferie worden geconfigureerd? Of: hoe zullen de periferie en de cloud samenwerken?
De juiste vraag is dus niet of de periferie of de cloud het zal halen. De juiste vraag is: hoe zal de cloud met de periferie worden geconfigureerd? Of: hoe zullen de periferie en de cloud samenwerken?
Het hyperscale datacentermodel blijft uitstekend geschikt voor toepassingen die baat hebben bij centralisatie, zoals grootschalige archivering, contentdistributie, opslag voor toepassingen en snelle prototyping.
Het is ook waar dat er tegelijk een specifieke vorm van clouddeconsolidatie plaatsvindt. Volgens het rapport Gegevens in de periferie, dat in 2019 door Seagate en Vapor IO is gepubliceerd, wenden bedrijven zoals Vapor IO, Edgeconnex en DartPoints zich tot micromodulaire datacenters, de zogeheten datacenters in de periferie. Het zijn kleine, regionale, autonome, kostenverlagende, geautomatiseerde “microregionale datacenters in de periferie van het netwerk – op nieuwe locaties, zoals parkeerplaatsen, gemeentelijke hoofdwegen en aan de voet van zendmasten”. Deze periferieclusters zijn bestand tegen de uitdagingen op het gebied van omgeving en veiligheid in de periferie en hebben “voldoende rekenkracht om gegevens los van gecentraliseerde datacenters te verzamelen en te verwerken”, volgens een andere innovator op het gebied van micromodulaire datacenters, Dell EMC. Packet, leverancier van cloud- en edge computinginfrastructuur, noemt die modellen “Go Anywhere”-clouds.
Paradoxaal genoeg kan de periferie worden beschouwd als een natuurlijk uitvloeisel van de cloud. Hoewel de cloud “het internet heeft gedemocratiseerd” en videostreaming en gaming mogelijk heeft gemaakt, volgens Patrick Lopez, VP van Telefonica, “zijn we van mening dat de periferie hier de volgende generatie van is”.
“Edge computing brengt eigenlijk het beste van de cloud en het beste van telecommunicatie samen”, vertelde Lopez. “Het beste van de cloud omdat het al die cloudservices dichter bij de gebruiker brengt en het beste van telecommunicatie omdat het directheid, continue beschikbaarheid en permanente connecties biedt, waar telecombedrijven om bekendstaan.”
MYTHE 2: er is slechts één edge.
Zo verwijzen we er tenslotte naar: in het enkelvoud, toch?
REALITEIT: Er zijn meerdere periferieën.
Ja en nee, maar het reikt verder dan het verschil tussen appels en appelen.
Wanneer de periferie in het enkelvoud wordt gebruikt, wordt hiermee verwezen naar het ecosysteem waarin gegevens worden verwerkt in de nabijheid van hun oorsprong. Het is echter ook waar dat er meerdere periferieën zijn.
Hiermee bedoelen we dat er een groeiend aantal netwerken is en bijgevolg ook een groeiend aantal netwerkbuitengrenzen die eindpunten bevatten waarop toepassingen worden uitgevoerd die van belang zijn voor gebruikers. Voor de grap is er zelfs geprobeerd om het mogelijke maximumaantal ervan te kwantificeren.
De toevoeging van een laag complexiteit is een belangrijke realiteit: al die periferienetwerken hangen af van gebruiksscenario's.
De toevoeging van een laag complexiteit is een belangrijke realiteit: al die periferienetwerken hangen af van gebruiksscenario's.
Ze kunnen werken in een schuur op een veld, in een geconnecteerde auto of op een aantal andere locaties.
Specifiek ontworpen periferieën zullen in de nabije toekomst dus zeker opduiken. Met de tijd zullen de periferieën gecloudificeerd worden: gerichte aanpassingen zullen zich voordoen, maar wellicht louter als een softwarelaag. Zoals Lopez van Telefonica opmerkte zal de alomtegenwoordigheid van toegang en de eenvoud van ontwikkelaarstoepassingen die deel uitmaakten van de cloud misschien wel een must moeten worden in elke periferie. Als iemand een app ontwikkelt die in de ene periferie werkt, moet die app in elk netwerk kunnen worden geïmplementeerd.
MYTHE 3: verklein de cloud, plaats deze in een doos en ziedaar, dat is de periferie!
We hebben al vastgesteld dat opslag en verwerking gedeeltelijk zal moeten plaatsvinden in de periferie. Het zou op zijn minst wenselijk zijn om bepaalde kenmerken van de cloudomgeving te repliceren naar een verscheidenheid aan periferieën: gelijke netwerktoegang en compatibiliteit van een app die in het ene periferienetwerk is ontwikkeld over verschillende periferienetwerken heen. Wordt niet elke periferie hierdoor een klein beetje cloud?
REALITEIT: de edge is geen kleine cloud.
Vergeet niet dat het gegevens en hun behoeften waren die aanleiding gaven tot de periferie(ën), en niet andersom.
De periferie is geen minicloud omdat de periferie, in de eerste plaats, volledig door gegevens wordt aangestuurd.
De periferie is geen minicloud omdat de periferie, in de eerste plaats, volledig door gegevens wordt aangestuurd.
De vorm ervan wordt bepaald door de gebruiksscenario's die gegevens produceren en verwerken in de nabijheid van eindgebruikers.
En die gebruiksscenario's variëren sterk. Denk maar aan de regulering van nutsvoorzieningen in slimme steden, virtualrealityscenario's, toezicht op verouderende bruggen, robots die kledingstukken maken in fabrieken met behulp van virtuele assistenten enzovoort. De gegevens die deze scenario's produceren, die in de periferie moeten worden verwerkt, lopen eveneens sterk uiteen. Daarom is de periferie-infrastructuur afhankelijk van de toepassing.
Zoals eerder is aangegeven, zal de periferie geen ruimte of tijd hebben voor bepaalde typen gegevens. Archiveringsgegevens of gegevens die nodig zijn om processen voor machinaal leren (ML) te bedenken (data lakes, grote clusters van gegevens die ML-algoritmes aanleren) in het hyperscale datacenter, zullen, volgens Levine, van geen enkel nut zijn in de periferie.
Tot slot is de periferie geen minicloud omdat deze een externe blindelingse geautomatiseerde activiteit is die gekenmerkt wordt door een fysieke nabijheid voor de gebruiker. Anders dan de cloud wordt de periferie bepaald door een locatie en hoe dicht deze zich bij gegevens bevindt.
In tegenstelling tot de gecentraliseerde, homogene datacenterhub voor algemene doeleinden is elke periferie gericht op het oplossen van een specifiek probleem.
Voorlopig althans.
